Fuchs endotheeldystrofie is een langzaam in ernst toenemende aandoening in beide ogen die ongeveer 4 keer vaker voorkomt bij vrouwen dan bij mannen. De aandoening manifesteert zich meestal op een leeftijd van 50-70 jaar, maar kan ook bij jongere patiënten voorkomen. Bij Fuchs endotheeldystrofie is sprake van een versnelde afname van het aantal endotheelcellen, die leidt tot een minder goed functionerend endotheel. Aangezien het endotheel de vochtbalans in het hoornvlies reguleert zal het hoornvlies door de verminderde functionaliteit van het endotheel gaan zwellen en minder transparant worden.
Fuchs endotheeldystrofie kenmerkt zich door de aanwezigheid van kleine uitstulpingen vanuit het membraan van Descemet (guttata) tussen de endotheelcellen in. Deze uitstulpingen bevinden zich aan de achterkant van het hoornvlies. Tijdens spleetlamponderzoek zijn ze te herkennen als kleine onregelmatigheden (lijkend op de schil van een sinaasappel) aan de achterzijde van het hoornvlies.
De reden van het ontstaan van Fuchs endotheeldystrofie is nog niet geheel bekend. Vaak komt de aandoening familiair voor (autosomaal dominante overerving). Daarnaast lijken omgevingsfactoren (overmatig zonlicht, roken, suikerziekte) het proces te kunnen versnellen. Ook kan de aandoening verergeren door een oogoperatie, bijvoorbeeld een staaroperatie.
In eerste instantie verloopt de aandoening vaak zonder klachten. Door de guttata en oedeemvorming zullen op een gegeven moment lichtverstrooiing, glare (lichtoverstraling), contrastvermindering en wisselend en wazig zicht ontstaan. Vaak is het zicht in de ochtend slechter dan in de loop van de dag. In een verder gevorderd stadium is het zicht echter continu verminderd. Ook kunnen dan andere klachten ontstaan, zoals pijn en tranenvloed door vochtblaasjes op het hoornvliesoppervlak.
Om een juiste diagnose te kunnen stellen, eventuele veranderingen in de aandoening goed in kaart te kunnen brengen en een goed vervolgtraject en/of behandeling in te zetten zullen tijdens uw polikliniekbezoek verschillende onderzoeken gedaan worden, zoals:
Fuchs endotheeldystrofie is niet te genezen maar wel goed te behandelen. In sommige gevallen kunnen (in het beginstadium) de symptomen worden verminderd door oogdruppels of -zalf (natriumchloride 5%) die de zwelling doen afnemen. De druppels en zalf onttrekken vocht aan het hoornvlies en kunnen zodoende visuele klachten verminderen. Als dit niet genoeg helpt is Fuchs tegenwoordig goed chirurgisch te behandelen. In de Melles Hoornvlieskliniek wordt u behandeld door middel van een posterieure lamellaire hoornvliestransplantatie (endotheel keratoplastiek), zoals DMEK. Hierbij wordt het aangedane achterste laagje van het hoornvlies (het endotheel en het Descemetmembraan) vervangen door een donorvliesje. Vooral de mate waarin iemand beperkt wordt in zijn/haar dagelijks leven is belangrijk bij de besluitvorming over een hoornvliestransplantatie. Bij “Behandelingen” vindt u meer informatie over de verschillende operatietechnieken.
